O wysokiej produktywności rzepaku ozimego decyduje jego prawidłowy i stabilny rozwój jesienią. Na odpowiedni pokrój wpływają między innymi terminowy siew, zasobne stanowisko, prawidłowa ochrona chemiczna.

Z powodu zmieniających się warunków pogodowych, dokarmianie dolistne i ochrona plantacji zbóż przed szkodnikami to zabiegi coraz częściej wykonywane jesienią rutynowo.

Obok miotły zbożowej, chwasty dwuliścienne stanowią duże zagrożenie dla upraw zbóż ozimych. Najlepszym terminem ich zwalczania jest termin jesienny.

Jeśli na plantacji rzepaku ozimego nie zniszczono chwastów bezpośrednio po siewie, konieczna jest powschodowa regulacja zachwaszczenia.

Statystycznie rzecz biorąc najchętniej wybieranym sposobem odchwaszczania rzepaku ozimego są zabiegi wykonywane bezpośrednio po siewie.

Na plon rzepaku ma wpływ wiele czynników. Jednym z nich jest odpowiedni pokrój roślin jesienią. Jak go ukształtować?

Jesień to najkorzystniejszy termin na odchwaszczanie rzepaku ozimego. Konkurencja chwastów w tym okresie wpływa bardzo negatywnie na pokrój i rozwój roślin, a w konsekwencji na plonowanie.

Od kilku lat na plantacjach zbóż w okresie kłoszenia obserwuję pluskwiaki z rodziny tarczówkowatych – borczyńca owocowego i borczyńca południowego. Wielkością podobne są do żółwinka zbożowego i lednicy, dość często są też z nimi mylone.